ചിരിക്കാനറിയാതെ ....വിതുമ്പനറിയാതെ ....
എന്റെ നൊമ്പരമത്രയും കാറ്റുകൊണ്ട്പോവാതെ
നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തു പെയ്യുകയാണ് ഞാന്‍ .........

Thursday 7 June 2012

എന്റെ കലാലയം

                  
                      
                                     ഓര്‍മകളില്‍ തേങ്ങലും തലോടലും സമ്മാനിച്ച നീണ്ട നാല് വര്‍ഷങ്ങള്‍ .ഓര്‍ത്തിരിക്കാന്‍ ഒരുപാടു തന്ന,മറക്കാനാവാത്ത വിരലിലെണ്ണാവുന്ന സുഹൃത്തുക്കളെ സമ്മാനിച്ച ജീവിതത്തിന്റെ ഏറ്റവും വില പിടിച്ച നിമിഷങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു തന്ന എന്റെ കലാലയം ...ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും കളി പറഞ്ഞു നടന്ന ദിനങ്ങള്‍..സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് നിറങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു തന്ന നാല് വര്‍ഷങ്ങള്‍.....
       വര്‍ഷങ്ങള്‍ എത്ര വേഗം കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു.ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാം ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ പോലെ..
ഒന്നും അറിയാതെ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ സീനിയര്‍സിനെ പേടിച്ചു ഇടറുന്ന കാലടികളോടെ ആദ്യമായ് കലാലയത്തിന്റെ പടി ചവിട്ടിയത് ഇന്നും മായാതെ ഓര്‍മയില്‍ കിടക്കുന്നു..പിന്നിടങ്ങോട്ടുള്ള യാത്രയില്‍ ഏതോ മുന്‍ നിമിത്തം പോലെ നമ്മള്‍ സുഹൃത്തുക്കളായി.
ഇന്റെര്‍വല്‍ ന്റെ 10 മിനിറ്റില്‍ ക്യാന്റീന്‍  പോയ്‌ ചൂട് കാപ്പി കുടിച്ച്‌ ,തിരികെ മഴ നനഞ്ഞു എത്തിയപ്പോള്‍ സര്‍ ന്റെ ചോദ്യത്തിനു മുന്‍പില്‍ നുണ പറഞ്ഞു തടിതപ്പിയ എത്രയോ ദിനങ്ങള്‍..
                                1st ഇയര്‍  ന്റെ ദിനങ്ങള്‍ വളരെ പെട്ടെന്ന് കടന്നു പോയിരുന്നു..ഓര്‍ക്കാന്‍ അധികം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും പിന്നീടുള്ള ഓരോ ഇയര്‍  ഉം ഒരു ജന്മം മുഴുവന്‍ ഓര്‍ക്കാനുള്ള നിമിഷങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു നല്‍കിയത്.
             2nd ഇയര്‍  ലേക്ക് കാലെടുത്തുവച്ച ദിനങ്ങള്‍.ഞാനും senior ആയി എന്നതിന്റെ അഹങ്കാരം ചെറുതൊന്നും അല്ലായിരുന്നു.എങ്കിലും 3rd ഇയര്‍  ഉം 4th ഇയര്‍സ്  ഉം ഇടക്കൊക്കെ ആ അഹങ്കാരത്തിന് കടിഞ്ഞാണിട്ടു .ഓണം,ക്രിസ്മസ്,ആര്‍ട്സ് ,5 ഡേ നീണ്ടു നിന്ന ഡി സോണ്‍ അങ്ങനെ എത്രഎത്ര ആഘോഷങ്ങള്‍ ..പിന്നെ മറക്കാനാവാത്ത ടൂര്‍ കളും ..എല്ലാം ആവുന്നത്ര ആഘോഷിച്ചു.
സൌഹൃദത്തിന് ആഴം കൂടി വന്ന ദിനങ്ങള്‍.എന്തിനും ഏതിനും സുഹൃത്തുക്കള്‍ എല്ലാം ആയി തീര്‍ന്ന ദിനങ്ങള്‍..ആ വര്‍ഷവും അങ്ങനെ കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു..
              3rd ഇയര്‍  ..അഹങ്കാരം പറഞ്ഞറിയിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലലോ..ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്യല്‍ സര്‍വസാധാരണമായിരിക്കുന്നു..(അല്ലെങ്കില്‍ ഇല്ല എന്ന് അല്ലാട്ടോ).പിന്നെ notes complete ചെയ്യാനുള്ള ഓടിപ്പയാല്‍ ആണ്..assignment ,mini project അങ്ങനെ എല്ലാം കൂടി busy days ..attendance shortage മാറ്റാന്‍ teachers ന്റെ കാലുപിടിക്കല്‍..അതിനിടയിലെ ഒരുപാടു ആഘോഷങ്ങള്‍..അതിന്റെ പേരിലുള്ള duty leave നു ആയുള്ള ഓട്ടം..അങ്ങനെ ഓടിപ്പാഞ്ഞു നടന്ന ദിനങ്ങള്‍ ആയി ആ വര്‍ഷവും കടന്നുപോയ്..
            വിടപറയലിന്റെ നൊമ്പരങ്ങള്‍ നല്കാന്‍ കടന്നു വന്ന നാലാം വര്‍ഷം..ഒരുപക്ഷെ,ഓര്‍ക്കാന്‍ ഒരുപാടു ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും,ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍ നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ദിനങ്ങള്‍ അവസാന വര്‍ഷത്തെതായിരിക്കാം..ഓര്‍മയില്‍ മായാതെ കിടക്കുന്നതും അതായിരിക്കാം.അല്ലെ?..അത്രമാത്രം ആഘോഷിച്ചു തീര്‍ത്ത വര്‍ഷം..ഓണം,ക്രിസ്മസ് അങ്ങനെ എല്ലാം മായാതെ കിടക്കുനത് ആ വര്‍ഷത്തെയാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക്..തേച്ചു മിനുക്കിയ ഷര്‍ട്ട്‌ ന്റെയും മുണ്ടിന്റെയും കസവ് സാരിയുടെയും ഐശ്വര്യത്തോടെ പൂക്കളം  തീര്‍ത്തു തൃക്കരപ്പനെ വച്ച്,ഇലയിട്ടു സദ്യ വിളമ്പി ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഉണ് കഴിച്ച ആ ദിനം ഒരിക്കലും മറക്കില്ലെന്ന് ഒരായിരംവട്ടം ഉറപ്പാണ്‌..അത്രമാത്രം ഞങ്ങള്‍ക്ക് പ്രിയപെട്ടതയിരുന്നു ആ ഓണം..പിന്നെ ക്രിസ്മസ് ..ഓണത്തിന്റെ അത്ര കേമമായില്ലെങ്കിലും,അവസാന വര്‍ഷത്തെ ആഘോഷമെന്ന നിലക്ക് ഓര്‍മയില്‍ അതും മായാതെ കിടക്കുന്നു..
          ഇനിയുള്ളത് പോകാന്‍ നേരത്തെ ഏറ്റവും വിലപിടിച്ച നിമിഷങ്ങള്‍ സമ്മാനിച്ച 3 ദിവസം നീണ്ടു നിന്ന "ദൃഷ്ടി" എന്ന ഫെസ്റ്റ്  ആയിരുന്നു..രാത്രി വരെ നീണ്ടു നിന്ന ആഘോഷങ്ങള്‍..അതെ,അന്നാദ്യമായാണ് രാത്രിയിലെ നിലാവിന്റെ അകമ്പടിയില്‍ ദീപാലംകൃതമായ കലാലയത്തിന്റെ സൌന്ദര്യം നമ്മള്‍ വേണ്ടുവോളം ആസ്വദിച്ചത്..നിലാവില്‍  ഒരായിരം വര്‍ണങ്ങളില്‍ മുങ്ങി കുളിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഒരു സുന്ദരിയെ പോലെ ഓരോരുത്തരുടെയും മനസ്സില്‍ ഇന്നും മായാതെ കിടപ്പുണ്ടാകും ആ കാഴ്ച..ആ 3 ദിനങ്ങളും കടന്നു പോയിരുന്നു.കലാലയ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാന ആഘോഷങ്ങള്‍..
     പിന്നെ നമ്മുടെ main project .tvm bsnl ലേക്ക് project നു ആയുള്ള യാത്ര ഒരു ടൂര്‍ ആയി തന്നെ ആഘോഷിച്ചു ..ഒരുമിച്ചു ഉണ്ടും ഉറങ്ങിയും ദിനങ്ങള്‍.hostel ന്റെ 4 ചുമരുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ കളിച്ചും തമാശ പറഞ്ഞും കഴിച്ച  ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികള്‍..രാവിലെ ഓടിപ്പിടഞ്ഞു ക്ലാസ്  നു പോകാനുള്ള തിരക്ക്..ക്ലാസ്സ്‌  കഴിഞ്ഞുള്ള "കറങ്ങാന്‍"പോകല്‍..തിരികെ നാട്ടിലേക്കുള്ള ട്രൈന്‍  കേറുമ്പോള്‍ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സില്‍ ഒരു നൊമ്പരം..ഇനി ഇല്ല ഇങ്ങനെ ഒരുമിച്ചൊരു യാത്ര..അതെ,എല്ലാം തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു..തിരിച്ചു നാട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോഴും എല്ലാവരുടെയും മനസ്സില്‍ ഒരു നഷ്ടബോധം മുള പൊട്ടിയിരുന്നു..ഒരിക്കലും തിരിച്ചുകിട്ടാത്ത കഴിഞ്ഞുപോയ സ്വപ്നനിമിഷങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു..
                            അതെ,എല്ലാം നഷ്ടപെടുകയാണ് ഇനി..സമരപ്പന്തലുകളാല്‍ പ്രക്ഷുബ്ദമായ ക്ലാസ്സ്മുറികള്‍ ,കയ്‌ കോര്‍ത്ത്‌ നടന്ന നീണ്ട ഇടനാഴികള്‍,.ഒഴിവു വേളകളില്‍ "കത്തി "വച്ചിരുന്ന ഗോവണിപ്പടികള്‍,.ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്തു assignment എഴുതി തീര്‍ക്കാനും ,b'day ആഘോഷിക്കാനായും ഒത്തു കൂടുന്ന കാന്റീന്‍.,പിന്നെ,കോളേജ് മാഗസിന്‍ ല്‍ ആരോ എഴുതിയിട്ട പോലെ "മെയിന്‍ ബ്ലോക്കിലേക്ക് തിരിയുന്നിടത്തെ മഞ്ഞ പൂക്കള്‍ പൊഴിക്കുന്ന ആ മരവും"...
                    അതെ,ഇവിടെ ഇ ക്ലാസ്സ്‌ മുറികളിലെ ഓരോ ഇരിപ്പിടവും ഇനിയും എന്തൊക്കെയോ എന്നോട് പറയാന്‍ ബാക്കി വച്ച പോലെ...ഒരു പക്ഷെ ഒരു നഷ്ട സൌഹൃദത്തിന്റെ ,അതുമല്ലെങ്കില്‍,വെയിലും മഴയും മാറി മാറി വന്നപ്പോഴും ഒരു കുടക്കീഴില്‍ ഒരുമിച്ചു ചേര്‍ന്ന നമ്മുടെ സൌഹൃദത്തെപറ്റി...നടന്നു വന്ന പാതകളില്‍ ഒക്കെയും ഇ കലാലയത്തില്‍ നാം ചിലവഴിച്ച ഓരോ നിമിഷവും മായാതെ കിടപ്പുണ്ട്..
പറയാതെ പോയ വാക്കുകളില്‍ അറിയാതെ പോയ ഒരു പ്രണയം ഓരോ ക്ലാസ്സ്‌ മുറികളിലും നമ്മെ തേടുന്നുണ്ടാകാം..പിന്നെ,പറഞ്ഞുപോയ വാക്കുകളില്‍ മുറിഞ്ഞുപോയ ഒരുപാട് സൌഹൃദങ്ങളും...
                              
                                അതെ ഇവിടെയാണ് ഞങ്ങളുടെ സ്വര്‍ഗം..




                                                 


                                                
    Dedicated to all my dear friends.....
                                                 
                                          miss u all ...