ഇരുട്ടില്‍ നിന്നും വര്‍ണ്ണങ്ങളിലേക്കുള്ള
ഒരു പുലര്‍കാല സ്വപ്നത്തിലാണ്
നാം പരസ്പരം കണ്ടുമുട്ടിയത് ...
ഇനി ഒരു പകലിലേക്കുള്ള ദൂരത്തില്‍
നീയെന്നെ ഉണര്‍ത്തരുത് ...

യുദ്ധം

മൂകമായ തെരുവുകളില്‍
മഴയിലൊലിച്ചു രക്തപുഷ്പങ്ങള്‍ .
ഉറ്റവര്‍ക്കുള്ള തിരച്ചിലില്‍
കെട്ടുപോയ പ്രതീക്ഷകള്‍.
കൈവിട്ടുപോയ കുഞ്ഞിനെ തേടി
മുറിവേറ്റൊരു പക്ഷി.
ജീവനറ്റ ശരീരങ്ങള്‍ക്കുമേല്‍
മണം പിടിച്ചൊരു നായ.
ഒരുപക്ഷെ
അത് യജമാനനെ തേടുകയാവാം.
ചിതറിവീണ കുഞ്ഞിളം കൈകള്‍
എന്തോ തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഉണങ്ങിയ ചില്ലകളില്‍
കാറ്റിന് പിടികൊടുക്കാതെ
അവസാന ജീവനും വീണുതിര്‍ന്നു.
നനഞ്ഞ മണ്ണിന് രക്തഗന്ധം. 

പട്ടം

കാറ്റും 
മഴക്കോളുകള്‍ക്കും ഇടയില്‍ 
നൂല് പൊട്ടിയലഞ്ഞു.
ചുരങ്ങള്‍  കയറിയിറങ്ങി 
കൂര്‍ത്ത മുള്‍പടര്‍പ്പിലും 
ഉണങ്ങിയ കൊമ്പുകളിലും 
തട്ടി തട്ടി ഒഴുകി വീഴുന്നു.
ദിക്കറിയാതെ
വഴി തെറ്റി അലയുമ്പോള്‍ 
എത്തിപ്പിടിക്കാനാവാതെ
പാദങ്ങളില്‍ 
കുത്തിചൂഴുന്ന വേദന.
പടര്‍പ്പുകള്‍ക്കിടയില്‍  നിന്ന്
ഒടുവില്‍  കണ്ടുകിട്ടുമ്പോള്‍
എല്ല് നുറുങ്ങി
തൊലി പൊളിഞ്ഞ്
നീ നീയല്ലതായിതീര്‍നിരുന്നു ..

വരൂ...
 മാറ്റത്തിന്റെ വസന്തങ്ങൾക്കായ്‌
ഇനി നമുക്ക് വിത്ത് പാകാം ...
കൊഴിഞ്ഞു വീണ ഓരോ ഇതളുകളിലും
വരാനിരിക്കുന്ന പോരാട്ടത്തിന്റെ
നാൾവഴികൾ കുറിയ്ക്കാം ...
ഇന്ന് ഈ ഡിസംബർ ന്റെ
അവസാന രാത്രിയും മറയുമ്പോൾ
 കുളിരുള്ള സ്വപ്നങ്ങൾ
ഇനി ജനുവരിയ്ക്ക് സ്വന്തം...
പുതിയ പ്രതീക്ഷകളുമായ്
വീണ്ടുമൊരു പുതുവർഷം ....
അടിപതറാതെ മനമിടറാതെ
നമുക്ക് വരവേൽക്കാം ....


               ആശംസകളോടെ
               രേഷ്മ പെരുനെല്ലി

കടംകൊണ്ട വാക്കുകളിൽ
ഞാനഭയം തേടുമ്പോൾ
നീയെനിക്കായ്
ആശ്വാസവാക്കുകൾ പൊഴിക്കരുത്.
തിരിച്ചു നല്കാൻ
ഇനിയെന്നിൽ ഒന്നും അവശേഷിക്കുന്നില്ല .
തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ
ഇനിയെനിക്ക് പാതകളില്ല .
ഓര്മകളുടെ തണലിൽ
ഞാനിനിയൊരു കൂടോരുക്കട്ടെ.
അന്ന്,
എന്നെ തളര്തുന്ന നിന്റെ മൊഴികൾ
നീയെന്നില്നിന്നും തിരിച്ചെടുക്കുക..
കടലെടുത്ത സ്വപനങ്ങൾ
കൂട്ടിവെച്ചിനി
വരുംജന്മം നമുക്ക് തീര്ക്കാം .
സ്വപനങ്ങളുടെ വാതിലുകൾ
ഞാൻ താഴിട്ടു പൂട്ടുന്നു..
ഞാനറിയാത്ത എന്റെ വഴികളിൽ
ഇനി മരണമെന്ന സത്യം.
നീയെനിക്കു മാപ്പ് തരിക.....

നീ നിശബ്ദയായിരുന്നു

 നിശബ്ദതയുടെ ചരട്

നീ പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞപ്പോഴും 

വാക്കുകൾ ഇടറി 

നീ താഴെ വീണപ്പോഴും 

അവൻ നിനക്ക് 

ആരെല്ലാമോ ആയിരുന്നു .

ഒരിക്കൽ 

ഓർമ നശിച്ച അവൻ 

ഓർത്തെടുത്തത്‌ 

നിൻറെ പേര് മാത്രം.

പക്ഷെ ,നീ അവനെ മറന്നു.

നിനക്കവൻ ആരുമല്ലായിരുന്നു .

നീ  നിശബ്ദയായിരുന്നു .

പുനര്ജന്മം

                                                       നീയറിഞ്ഞുവോ
                                                       ഇന്നെന്റെ മന്ദാരങ്ങളിൽ
                                                       നിനക്കായ്‌ വിടർന്ന  പൂവിനെ ...
                                                       ഗുൽമോഹർ പൂത്ത വഴികളിൽ
                                                       നിനക്കായ്‌ കാത്തിരുന്ന ദിനങ്ങളെ ...
                                                       വസന്തത്തിന്റെ ,
                                                       തളിർത്ത  ചില്ലകളിൽ
                                                       നിനക്കായ്‌ ഒരുക്കിയ നിറഭേദങ്ങൾ ...
                                                       നീ ചുംബിച്ചുലച്ച എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ...
                                                       ജന്മാന്തരങ്ങളിൽ
                                                       നീ പൂവായും
                                                       ഞാൻ വണ്ടായും
                                                       ഇനി ജനിക്കാം ...
                                                       ഋതുഭേദങ്ങളിൽ
                                                       നമുക്ക് കയ്മാറാം
                                                       ബാക്കിയാക്കിയ
                                                       ഒരുപിടി സ്വപ്‌നങ്ങൾ ...