ചിരിക്കാനറിയാതെ ....വിതുമ്പനറിയാതെ ....
എന്റെ നൊമ്പരമത്രയും കാറ്റുകൊണ്ട്പോവാതെ
നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തു പെയ്യുകയാണ് ഞാന്‍ .........

Saturday 3 September 2011

അന്ത്യപുഷ്പം

    
ചുവന്ന പൂക്കള്‍ 
വിരിഞ്ഞു നിറഞ്ഞ പൂമരച്ചോട്ടില്‍ 
അവളെയും കാത്തിരുന്നു.
വഴിയില്‍,
ചോര മണക്കുന്ന 
ഒരു ചെന്നായ പറഞ്ഞു 
അവളിനി വരില്ലെന്ന്.
നനഞ്ഞ ഒരിളംകാറ്റ്
തഴുകിയകന്നു.
നെറുകയില്‍,
ഒരു പൂ കൊഴിഞ്ഞു വീണു.
അന്ത്യപുഷ്പം.

1 comment: