ചിരിക്കാനറിയാതെ ....വിതുമ്പനറിയാതെ ....
എന്റെ നൊമ്പരമത്രയും കാറ്റുകൊണ്ട്പോവാതെ
നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തു പെയ്യുകയാണ് ഞാന്‍ .........

Thursday 1 September 2011

തിര

          
എപ്പോഴും,
എനിക്കാവേശമായിരുന്നു നിന്നില്‍ 
ഒരു ഞൊടിയിടയില്‍ വന്നു പുല്‍കി 
പിന്‍ വലിയുംബോളും
ഒരു പ്രതികാര ദാഹിയായ് വന്നു
സ്വപ്നങ്ങളെ മായ്ക്കുമ്പോഴും
പിന്നെയും പിന്നെയും
ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടെയിരുന്നു.
കാരണം ,
എത്ര ഉള്‍വലിഞ്ഞകന്നാലും 
നീ എന്നിലെക്കനയുമല്ലോ
അല്ലെങ്കില്‍,ഞാന്‍ നിന്നിലേക്കും....

No comments:

Post a Comment